गजल

अचानक एस्तो स्थिति आउला, सोँचेको थिइन

आफ्नै मान्छेले पराइ बनाउला, सोँचेको थिइन।

उसले पराइ भनेपनि मैले आफ्नै ठानेको थिएँ

पिठ्युँ पछाडी छुरा चलाउला, सोँचेको थिइन।

यसरी दु:ख दियो समयले, हरपल रुवायो

आफ्नै आँसुले घर बगाउला, सोँचेको थिइन।

दु:खमै भएपनि बाँचेर केहि गर्ने बिचार थियो

आजै दैवले यमराज पठाउला, सोँचेको थिइन।

-पोखरा